παραπροστάτης

και δωρ. τ. παραπροστάτας, ὁ, Α

αυτός που βρισκόταν δίπλα στον προστάτη, που τόν αντικαθιστούσε, ο αναπληρωτής τού προϊσταμένου, τού προέδρου σε ένα συγκροτημένο σώμα και ιδίως στην Βουλή.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + προστάτης «προϊστάμενος, πρόεδρος»].